Opstanak Republike srpske direktno ovisi o zaboravu bošnjačke žrtve

Opstanak Republike srpske direktno ovisi o zaboravu bošnjačke žrtve

Danas će u Višegradu biti otkriven spomenik ruskim državljanima koji su poginuli u redovima Vojske RS tokom agresije na BiH. Na vojničkom groblju Megdan, na inicijativu Društva srpsko-ruskog prijateljstva i Udruženja srpsko-ruske zajednice "Zavjet" iz Bijeljine, na kamenom obilježju visokom četiri metra s ruskim krstom na vrhu uklesana su imena 37 dobrovoljaca koji su prevalili blizu tri hiljade kilometara da bi ubijali i bili ubijeni.

U sastavu srpskih jedinica su bili Ukrajinci, Rusi i Rumuni. Njihov dolazak u BiH organizirala specijalizirana agencija u Beogradu kojom je rukovodio Vojislav Šešelj. Taj organ je imao ključnu ulogu, jer je bio glavna spona s planerima, nalogodavcima i logističarima agresorskog rata u BiH. Za rješavanje svih vojnih pitanja za potrebe RS u Beogradu bio je zadužen major Jovan Đogo. Preko tog biroa iz tadašnje Jugoslavije prisilno je mobilisano i prebačeno u bijeljinsku kasarnu 4.500 lica u tzv. Republiku srpsku Krajinu i 1.500 u RS. Strani plaćenici i prisilno mobilizirani iz Srbije upućivani su u Glavni štab VRS, ali i direktno u jedinice poput "Belih orlova", Diverzantskog odreda Sarajevsko-romanijskog korpusa, Prve sarajevske brigade. Ulogu tog biroa potvrdio je jedan od zarobljenih vojnika, koji je na jajačko ratište stigao iz Ukrajine, a u svom iskazu navodi da je angažovan preko "jedne specijalizirane agencije u Beogradu", te da je on sa 15 svojih prijatelja trebao, nakon ulaska u Jajce, od iste agencije dobiti 3.000 njemačkih maraka. Slične izjave dali su i rumunski državljani uhapšeni u naselju Stup.  Tokom genocida u Srebrenici nad gradom, osim srbijanske, vihorila se i grčka zastava.

Kanadski institut za istraživanje genocida je  šokiran su činjenicom da brojna stratišta bošnjačkih žrtava nisu obilježena, da se mnogima ni za mezar ne zna, dok se agresorskim vojnicima grade spomenici.

Podizanje ovog spomenika je dokaz učešÄ‡a ruskih plaćenika u agresiji na BiH. Šutnja predstavnika državnih institucija i posebno šutnja bošnjačkog političkog liderstva kod gradnje spomenika pripadnicima Užičkog korpusa u Novom Goraždu i Rusima u Višegradu je nastavak procesa degradiranja bošnjačke žrtve.

Kanadski Institut za istraživanje genocide podsjeća da je opstanak Republike srpske direktno ovisi o zaboravu bošnjačke žrtve. Svjetska kampanja potiranja istine o genocidu nad Bošnjacima se odvija na više frontova. Kampanja uključuje slanje stotina velikosrpskih tekstova prevedenih na više jezika, na hiljade svjetskih adresa. To ostaje bez adekvatnog odgovora od strane bošnjačke političke i akademske elite. Ali žrtva mora jednom shvatiti da se istina o genocidu ne podrazumijeva, nego da se ona čuva, promovira i brani. I zato ako bošnjačka žrtva i njena politička, duhovna i akademska elita neće čuvati, promovirati i braniti istinu o genocidu u Bosni i Hercegovini, onda će velikosrpski revizionisti pobijediti sa tvrdnjama o “zločinu nad Srbima”. Bošnjacima treba institucionalizacija pamćenja - čije odbijanje je njihov pristanak na (samo)uništenje vlastitog bića.

Emir Ramić