Govor profesora Emira Ramića, direktora Instituta za istraživanje genocida, Kanada povodom 9. Januara, Dana sjećanja na početak zadnjeg genocida nad Bošnjacima

Govor profesora Emira Ramića, direktora Instituta za istraživanje genocida, Kanada povodom 9. Januara, Dana sjećanja na početak zadnjeg genocida nad Bošnjacima

 

Entitet Republika Srpska nije historijski, politički i kulturološki utemeljen sastavni dio Bosne i Hercegovine. Naprotiv, entitet Republika Srpska je zasnovan na zločinačkoj agresiji na Republiku Bosnu Hercegovinu i genocidu nad Bošnjacima. Dan deveti januar koji se obilježava kao dan Republike Srpske i njena Krsna slava, dan kada je Rrepublika Srpska donijela deklaraciju 1992. godine o osnivanju srpske republike u Bosni i Hercegovini, je praktično početak implementacije agresije na Republiku Bosnu i Hercegovinu i sprovoÄ‘enja genocida nad Bošnjacima. Tada je počelo stvaranje genocidne tvorevine na tlu Bosne i Hercegovine. To je datum koji dezavuira Republiku Srpsku nastalu na najstrašnijem zločinu u Evropi poslije Drugog svjetskog rata i treba ga vezati s presudama internacionalnih sudova kojima je dokazano ko je napravio agresiju i genocid. Tim presudama delegitimirana je Republika Srpska kao genocidna tvorevina. Obilježavanjem ovog datuma Republika Srpska ne odustaje od državotvornih namjera. Srpski političari su svjesno krenuli u rat da genocidom naprave državu. Ratko Mladić je rekao: "Mi moramo napraviti genocid da bismo napravili državu." Srbi su znali od početka šta će uraditi, i danas ozbiljno rade na uništenju države Bosne i Hercegovine. Oni su slijedili historičara Milorada Ekmečića koji je rekao da je nasilje babica nacionalne države, to znači prije svega ratno nasilje.

 

Navikli da veliki srpski poraz, Kosovsku bitku, mimo svake historijske činjenice slave kao najveću nacionalnu pobjedu, srpska nacionalistička vrhuška u modernom vremenu je, po istom sistemu, krenula s veličanjem entiteta Republike Srpske kao velikog nacionalnog uspjeha i ratnog plijena. Istina je potpuno drugačija. Entitet Republika Srpska na tlu Bosne i Hercegovine, produkt memorandumske velikosrpske antibosanske kampanje, jeste jedan od najvećih srpskih poraza. Veličanje entiteta Republike Srpske je laž srpskih nacionalista za pokrivanje bijede i nesreće srpskog naroda. Entitet Republika Srpska je bacila Srbe u jad i bijedu etnički, kulturološki, religijski očišÄ‡enog tora u kome se ograÄ‘uju od svojih komšija, ali i od širine Ideje Bosne i Bosanskog života, pa samim tim i od čovjeka i civilizacije uopšte. Srpski narod je zatvoren u čisto etničko geto! Šovinistička mržnja prema Bošnjacima najgora je od svih emocija koje su nacionalističke voÄ‘e raspirivale u srpskom narodu. Rezultiralo je to kasapljenjem države i društva u Bosni i Hercegovini i srpskim porazom prema ideji Bosne i Bosanskom duhu.

 

Prihvatajući 9. januar za godišnjicu Republike Srpske, bosanski Srbi su prihvatili naslijeÄ‘e Karadžića, Mladića i Krajišnika. Slavlje koje se stvara nastavak je nacionalističke politike putem Milorada Dodika koji od Republike Srpske pravi zasebnu teritoriju kojom se zapravo srpski narod izolira i dovodi u bezizlazan položaj, jer Bosna i Hercegovina je internacionalno priznata država srpskog kao i bošnjačkog i hrvatskog naroda.

 

Obilježavajući 9. januar kao dan Republike Srpske, bosanski Srbi nesvjesno priznaju agresiju i genocid i sve ono što je nastalo kao rezultat djelovanja tih zločina. To je priznavanje agresije, genocida, ekocida, etnocida, kulturocida, urbicida, elitocida, mučenja u koncentracionim logorima smrti, masovnih silovanja i masovnih i nasilnih protjerivanja, počinjenih od 1992. do 1995. Insistiranje na obilježavanju ovog datuma direktno znači podržavanja politike koja je dovela do agresije i genocida.

 

Dvadeset godina postojanja genocidne tvorevine je 20 godina nepravde za žrtve i svjedoke agresije i genocda. Dvadeset godina postojanja genocidne tvorevine je 20 godina krivice bošnjačkog političkog i intelektualnog establišmenta koji to mirno posmatra. Dvadeset godina postojanja genocidne tvorevine je 20 godina licemjernog posmatranja meÄ‘unarodne zajednice, koja se svih ovih godina ponaša kao i u ratu: licemjerno i hladno, samo posmatrajući stvari, a zaboravljajući na činjenicu da je nepristrasnost u Bosni i Hercegovni jasno stavljanje na stranu agresora i zločinaca.

 

Svi oni koji danas slave dan Republike Srpske, slave i agresiju i genocid, ubijanja i mučenja u logorima, silovanja, protjerivanja i spaljivanja kuća, vjerskih i privrednih objekata. Republika Srpska nije nastala nekakvim odlukama nekakvih skupština. Ono što oni danas slave je nastalo na kricima i vapajima stotina hiljada žrtava, na kostima ubijene djece, na silovanjima Bošnjakinja, na mučenjima u logorima. Kako je nastala u nepravdi, tako će nestati u pravdi, koja će kad tad doći.

 

 

U Deklaraciji američkih i kanadskih Bošnjaka o proglašenju devetog januara Danom sjećanja na početak genocida u Bosni i Hercegovini prije tačno godinu dana napisali smo:

 

“Polazeći od jedinstveno iskazane volje sjevernoameričkih Bošnjaka, žrtava i svijedoka agresije na Republiku Bosnu i Hercegovinu i genocida nad Bošnjacima, imajući u vidu da je privremeno okupirani dio države Bosne i Hercegovine genocidni, pravoslavizirani, srbizirani, diskriminatorski, totalizirani, akulturalni, amoralni i svetosavski koncept društva, kao glas žrtava i svijedoka agresije i genocida,  proglašavamo deveti januar Danom istine o početku genocida nad Bošnjacima. Istina o agresiji i genocidu je bošnjačko i bosanskohercegovačko najjače oružje. Sjevernoamerički Bošnjaci nikada neće prešućivati istinu o agresiji i genocidu što su u ime nekakve mitske “Republike Srpske” počinjeni Bosni i Hercegovini i Bošnjacima”.

 

Ova Deklacija je prihvaćena od mnogobrojnih subjekata kao pravna ali i moralna mjera sjećanja na največi zločin poslije holokausta u Evropi, genocid nad Bošnjacima u agresiji na Republiku Bosnu i Hercegovinu.

 

U Otvorenom pismu internacionalnog ekspertnog tima Instituta za istraživanje genocida Kanada poslanom juče meÄ‘unarodnoj i bosanskohercegovačkoj javnosti, Upravnom odboru Vijeća za implementaciju mira u Bosni i Hercegovini i novoizabranom bosanskohercegovačkom i bošnjačkom političkom establišmentu napisali smo:

 

“Sramno je, uz to i još jedan jasan dokaz aparthejda, da se u eri demokratije, zaštite ljudskih prava i sloboda, u središtu ujedinjene Evrope, poslije velikog “Nikada više!” nakon holokausta, više od dvadeset godina poslije najvećeg zločina u Evropi poslije Drugog svjetskog rata, agresije na Republiku Bosnu i Hercegovinu i genocida nad Bošnjacima, i dalje obilježava dan entiteta Republike Srpske i krsna slava Svetog arhiÄ‘akona Stefana.  Sve bosanskohercegovačke patriote i prijatelje istine i pravde u svijetu deveti januar podsjeća na užas agresije i genocida i pokušaj uništenja države Republike Bosne i Hercegovine. Temelji tzv. entiteta „Republika Srpska“ na tlu Bosne i Hercegovine postavljeni su na masovnim grobnicama Bošnjaka i najmonstruoznijim zločinima koje današnji civilizirani čovjek jedva može pojmiti. Danas taj entitet sa svojim političkim predstavnicima, nastavlja ideju stvaranja Velike Srbije na račun Bosne i Hercegovine, baštineći ideju zločinaca kojima se sudi, ili je već presuÄ‘eno, za agresiju, ratne zločine i genocid. Danas je taj genocidni entitet primjer aparthejda u Evropi, a u kojem se krše osnovna ljudska prava i slobode mnogih graÄ‘ana, prije svega Bošnjaka.  Dok politički establišment entiteta „Republike Srpske“ negira bošnjački narod, njegovu historiju, kulturu, tradiciju i jezik, kao i suverenitet, cjelovitost, teritorijalni integritet i državnost Bosne i Hercegovine, vi, bošnjački i pro-bosanski političari  i meÄ‘unarodna zajednica morate otvoriti proces preispitivanja legalnosti i opstojnosti tog entiteta te doprinijeti njegovom slanju na smeće historije, tamo gdje su završili slični zločinački projekti ovakve vrste u proteklom stoljeću. Ovaj proces svakako može početi primjenom presude MeÄ‘unarodnog suda pravde po kojoj su institucije entiteta Republika Srpska, vojska i policija, počinile genocid”.

 

Naše otvoreno pismo je podržano od više od pedeset najistaknutijih boraca za zaštitu ljudskih prava i sloboda i akademika.

 

Venecijanska komisija je na svojoj 96. plenarnoj sjednici od 11. i 12. oktobra 2013. godine usvojila mišljenje o usklaÄ‘enosti izbora Dana Republike Srpske sa antidiskriminatornim standardima Vijeća Evrope, odnosno Evropske konvencije o zaštiti ljudskih prava i temeljnih sloboda, zaključujući da je proslava 9. januara kao  Dana Republike Srpske diskriminatroski čin prema ostalim narodima u tom dijelu Bosne i Hercegovine. U zaključku Venecijanske komisije navedeno je da je Dan Republike Srpske "utemeljen na historijskim dogaÄ‘ajima koji su značajni i važni za samo jedan narod u manjem etitetu, odnosno za srpski narod''. “Odabir 9. januara kao Dana Republike Srpske je inspiriran dogaÄ‘ajima značajnim samo za jedan narod, što je uvreda za druge narode. Ali svi graÄ‘ani manjeg entiteta moraju da slave taj dan”, navedeno je u zaključku. Dodaje se da takva praksa nije u skladu sa ''osnovnima demokratskim vrijednostima i postulatima kao što su dijalog, tolerancija, meÄ‘usobno razumijevanje i jednakost, koji bi trebali biti osnova prilikom odabira nacionalnog dana”, smatra Venecijanska komisija. Zaključuje se da je proslavljanje 9. januara kao  Dana Republike Srpske čista diskriminacija prema ostalim narodima.

 

Kao glas žrtava agresije na Republiku Bosnu i Hercegovinu i genocida nad Bošnjacima, kao glas istine o tim zločinima i pravde za žrtve tih zločina u godini kada se sječamo največeg zločina poslije Drugog svjetskog rata u Evropi, genocida u Srebrenici i u godini u kojoj posebno upozoravamo da je nakon dvadeset godina Dejtornski ustav i dalje najnemoralniji pravni akt u historiji čovječanstva putem Internacionalnog ekspertnog tima, Institut za istraživanje genocida Kanada će uraditi ssljedeće:

 

Prvo.  Pokrenuti postupak za pripremu temeljne žalbe na Odluku MeÄ‘unarodnog suda za pravdu na sramnu odluku  po kojoj je osloboÄ‘ena Republika Srbija svake odgovornosti za genocid nad Bošnjacima i naknadu ogromne materijalne štete, iako je ona sve to pripremila i organizirala. 

 

Drugo. Pokrenuti postupak opravdane tužbe za likvidaciju Republike Srpske i u tom smislu angažirati prof. dr. Francisa Boyla, koga je bošnjački politički establišment bez ikakvog opravdanja isključio da ne bude dalje nosilac Tužbi protiv agresora, kada je 1993. godine dobio prve dvije tužbe u MeÄ‘unarodnom sudu pravde u Hagu.

 

Treće.  Učestvovati u pokretanju apelacije  Sudu za ljudska prava u Strasburu da se utvrdi i odluči da je Aneks 4, koji je sastavni dio Općeg okvirnog sporazuma o miru u Bosni i Hercegovini, u Dejtonu, tj. oktroirani Ustav Bosne i Hercegovine pravno ništavan. Navedenim Aneksom 4 izvršeno je i odreÄ‘eno državno i društveno ureÄ‘enje Bosne i Hercegovine, što predstavlja oktroirani Ustav, koji nikada nadležni organi Bosne i Hercegovine nisu akceptirali i usvojili. Presudom MeÄ‘unarodnog suda pravde u Hagu od 26.02. 2007. godine, pored ostalog, utvrÄ‘eno je članom 297. da su radnje počinjene u Srebrenici, koje ulaze u okvir člana II (a) i (b) Konvencije za zaštitu ljudskih prava i sloboda, počinjene sa specifičnom namjerom da se djelimično uništi grupa Muslimana - Bošnjaka Bosne i Hercegovine kao takva; shodno tome, te radnje predstavljaju radnje genocida koje su počinili pripadnici Vojske Republike Srpske u i oko Srebrenice od 13. 07. 1995. godine. Pravila općeg MeÄ‘unarodnog javnog prava prema kojima nije dopušteno nikakvo odstupanje u posebnim ugovornim ili drugim meÄ‘usobnim odnosima imaju za posljedicu tog nepoštovanja, apsolutnu ništavnost pravnog posla. Radi se o najvažnijim propisima o poštovanju ljudskih prava (npr. zabrana genocida) ili o temeljnim interesima MeÄ‘unarodne zajednice (zabrana agresije). Prema tome, pravila meÄ‘unarodnog javnog prava su takva pravila od kojih nije dopušteno nikakvo odstupanje u posebnim ugovorima ili drugim užim odnosima. Sva su ona pravila općeg MeÄ‘unarodnog prava. Bilo koje drugo pravilo koje je u suprotnosti sa imperativnim pravilom, ništavno je. Pošto se Aneks 4 mirovnog sporazuma u Dejtonu, to jeste nametnuti (oktroirani) Ustav Bosne I Hercegovine temelji na utvrÄ‘enom genocidu nad Muslimanima - Bošnjacima u Srebrenici, to je pozivom na navedene odredbe MeÄ‘unarodnog prava ništav i ne može proizvoditi pravno dejstvo, odnosno ne može se primjenjivati u državi Bosni i Hercegovini kao Ustav. Na osnovu izloženog, a temeljem nespornog prava na aktivnu legitimaciju, predlažemo da sud nakon provedenih dokaza donese odluku o poništavanju  Aneks 4 Dejtonskog sporazuma, tj. nametnuti Ustav Bosne i Hercegovine, kao suprotan odredbama MeÄ‘unarodnog prava tj nezakonit, pa se nakon pravosnažnosti ove odluke, ima u Bosni i Hercegovini primjenjivati prethodni ustav te države tj. Ustav Republike Bosne i Hercegovine. TaoÄ‘er poništavaju se sve odredbe Dejtonskog sporazuma navedene u Aneksima od 1-11 ukoliko se odnose na primjenu Aneksa 4 Dejtonskog oktroisanog ustava u Bosni i Hercegovini.