Da se ne zaboravi - Sarajevo nikad nije palo u ruke agresora na Republiku Bosnu i Hercegovinu.

Da se ne zaboravi - Sarajevo nikad nije palo u ruke agresora na Republiku Bosnu i Hercegovinu.

Na današnji dan, 2. maja 1992. godine voÄ‘ena je odlučujuća bitka za opstanak Sarajeva i Bosne i Hercegovine. Specijalne jedinice tadašnje Jugoslovenske narodne armije uz pomoć brojnih paravojnih srpskih jedinica, 2. maja 1992. godine, u koordiniranoj vojnoj akciji pokušali su zauzeti zgradu Predsjedništva Bosne i Hercegovine. Agresorsko genocidnoj vojsci nije dozvoljeno da uÄ‘e u Sarajevo i zauzme glavni grad Bosne i Hercegovine. Zato je 2. maj bio ključni za odbranu države Bosne i Hercegovine. Sarajevo nije palo.  No, Sarajevo je ostalo u najdužoj opsadi modernog ratovanja, a državu Bosnu i Hercegovinu, koja je netom proglasila svoju nezavisnost i koju je svijet priznao samo nekoliko dana prije toga, nastavila je braniti Armije Republike Bosne i Hercegovine. 

Na Sarajevo su četiri ratne godine padale granate i na njegove goloruke graÄ‘ane pucalo se iz snajpera sa okolnih brda.  Kraj agresije i genocida nije dočekalo 1.600 sarajevskih dječaka i djevojčica, budućnosti za koju će ovaj grad zauvijek ostati uskraćen. Za vrijeme opsade koja je trajala 1.460 dana, ubijeno je izmeÄ‘u 11.000 i 14.000 ljudi, a oko 50.000 je ranjeno meÄ‘u kojima su brojni ostali teški invalidi.  GraÄ‘ani Sarajeva su ubijani iz svih naoružanja, ali  i mučeni i iznurivani dugim prekidima u snabdijevanju pitkom vodom, električnom energijom i prirodnim plinom, izgladnjivani nedozvoljavanjem ulaska humanitarnih konvoja u grad.

IGK