Radi istine, pravde i jačanja procesa pomirenja sada je nužno pokrenuti reviziju presude Internacionalnog suda pravde po tužbi BiH protiv Srbije i Crne Gore

Radi istine, pravde i jačanja procesa pomirenja sada je nužno pokrenuti reviziju presude Internacionalnog suda pravde po tužbi BiH protiv Srbije i Crne Gore

 

Svjedoci smo političkih poziva da se prošlost zaboravi, odnosno da se gradi "blistava budućnost", koja neće uopće podrazumjevati razgovor o žrtvama agresije i genocida. Takva politika koja se u BiH i regionu provodi nekoliko stotina godina je za rezultat imala samo nove genocide i sukobe koji su se ciklično dogaÄ‘ali na ovim prostorima. Postoji odgovornost Srbije, koja je pravni sljedbenik prvo Jugoslavije, pa onda SRJ-a, te Državne zajednice Srbije i Crne Gore, za agresiju  genocid u BiH.Identitet žrtve je u dobroj mjeri odreÄ‘en agresijom i genocidom, ali i istinom i pravdom o tim največim zločinima poslije Drugog svijetskog rata u Evropi. Stradanje žrtve, prije svega bošnjačke žrtve, se kontinuirano negira.  Moramo shvatiti da su ratni zločinci još meÄ‘u nama, počinioci, pomagači i posmatrači genocida. Samo na izgled preobraženi i dalje njeguju duhovnu prazninu koja ne voli borbu za istinu i pravdu, koja se odrekla ljudskih vizija i vrijednosti. Još smo daleko od toga da je veličina poraza oslobaÄ‘anje od zla. Svijest o zločinu, priznavanje istine i pravde, katarza i duhovno čišÄ‡enje je uslov ulaska BiH u evroatlanske integracije. Upravo zbog toga, bošnjački političari bi sada trebali insistirati na reviziji presude Internacionalnog suda pravde. Jer, ako to ne učine, svijet, ali i žrtve  će to protumačiti kao da se oni slažu s presudom iz 2007. godine. Na žalost bošnjački politički establišment se nije ni potrudio da realizira dio presude Internacionalnog suda pravde koji govori o vojsci i policiji enititeta RS kao neposrednim izvršiocima genocida, što je sasvim dovoljan argument, najznačajnije svijetske pravne instance da se pokrene inicijativa za ukidanje rezultata presuÄ‘enog genocida. MeÄ‘unarodni krivični tribunal za bivšu Jugoslaviju uskoro završava rad s nedorečenom istinom i nepotpunom pravdom. Za genocid u Srebrenicu, odnosno BiH će odgovarati samo pojedinci iz vojnog i političkog vrha entiteta RS. Apsurdno je da osim Miloševića, niko od srbijanskog političkog establišmenta  nije bio optužen za  genocid u Srebrenici, odnosno BiH. Izgubilo se puno vremena od 2007. godine, kada je donesena presuda Internacionalnog suda pravde. Jedino  taj sud može presuditi Srbiji za zločine agresije i genocida u BiH i tako smanjite šanse kontinuitetu revizije historijskih i naučno istraživačkih činjenica o agresiji na BiH i genocidu nad njenim graÄ‘anima, prije svega Bošnjacima. Pred činjenicom od više stotina hiljada ubijenih Bošnjaka, više desetina hiljada mućenih u koncentracionim logorima smrti, više desetina hiljada silovanih Bošnjakinja, više stotina hiljada na silu protjeranih, a bez istine i pravde o tim zločinim pada demokratija, čovjek, civilizacija. A novih dokaza za reviziju tužbe ima. Oni su pohranjeni i srbijanskim i crnogorskim arhivima. Dijelili su nas, čupali iz korijena, preseljavali, ubijali, mijenjali nam tradiciju, kulturu i identitet. Poslije vojnog dijela agresije i genocida nas uvjeravali da ima nešto važnije od istine i pravde. Bez istine i pravde nismo narod, već stanovništvo, amorfna masa koja se može oblikovati po želji više od 25 000 slobodnih ratnih zločinaca u BiH koji se još slobodno kreću i kreiraju bosanskohercegovačko državno i društveno tkivo. Dakle dominacija zločinačkog uma ne miruje. Žrtve zaslužuju da budu tretirane kao moralni pobjednici, kao ljudi sposobni da žive u skladu sa standardima sudske pravde i istine.

Emir Ramić

 

http://bh-sloboda.blogspot.ca/2016/01/emir-ramic-zasto-je-sada-nuzno.html

http://kliker.info/emir-ramic-zasto-je-sada-nuzno-pokrenuti-reviziju-presude-internacionalnog-suda-pravde-po-tuzbi-bih-protiv-srbije-i-crne-gore/

http://bosnjaci.agency/emir-ramic-zasto-je-sada-nuzno-pokrenuti-reviziju-presude-internacionalnog-suda-pravde-po-tuzbi-bih-protiv-srbije-i-crne-gore/

 

 

Dakle, prema svim pravnim odredbama, rok je deset godina od presude, a ne od predaje tužbe. Bosna i Hercegovina ima još godinu dana da podnese zahtjev za revizijom procesa protiv Srbije pred ovim najmoćnijim meÄ‘unarodnim sudom u svijetu. Drugi problem tiče se mogućnosti predaje takvog zahtjeva. Naime, srpska strana u državnim organima može uvijek napraviti problem za aktiviranje takve tužbe.

 

Niko do sada nije ni preduzeo korake za otvaranje i pristup arhivi Vrhovnog savjeta odbrane Jugoslavije.  Tokom agresije na Bosnu i Hercegovinu održano je 57 sjednica.

 

Slobodan Milošević je bio jedini član VSO koji je bio prisutan na sve 74 sjednice. Po nareÄ‘enju učesnika, na 17 sastanaka nije bilo stenografskih zapisa, od kojih je devet održano 1995. godine, prije i poslije srebreničkog genocida.

 

U prošlosti stalni članovi VSO su bili predsjednici republika, predsjednik SRJ/Srbije i Crne Gore, ali po posebnoj odluci i ministar odbrane SRJ i komandant Vojske Jugoslavije, a po potrebi su pozivani ili su bili uključivani u rad i drugi državno-politički dužnosnici SRJ i republika, predsjednici republičkih vlada, kao i vojno-policijski rukovodioci, ne samo iz SRJ nego u vrijeme agresije na Republiku BiH i vojno-politički rukovodioci iz Republike Srpske (RS) Ratko Mladić i drugi i tzv. Republike Srpska Krajina.

 

Ako bi se skinula oznaka tajnosti sa ovih dokumenata, Srbija bi bila bez sumnje pred osudom za genocid u Srebrenici te brojne zločine protiv čovječnosti.

 

Bosna i Hercegovina je dužna obnoviti presudu, jer je običnim političkim vetom Rusije u Ujedinjenim nacijama skinuta historijska krivica Srbije za počinjene zločine, a presuda za genocid praktično odbačena da kao takva uđe u udžbenike historije Srbije, Bosne i Hercegovine i svijeta.

 

Odnos Srbije prema zločinu genocida u Srebrenici prisiljava BiH da napravi reviziju tužbe.