Šta je to naša budućnost poslije genocidnog zaokruženja stradanja Bosne i Hercegovine u Srebrenici?

Šta je to naša budućnost poslije genocidnog zaokruženja stradanja Bosne i Hercegovine u Srebrenici?

 

Srebrenica se pojavljuje kao mjesto stravičnog zločina genocida i simbol stradanja bosanskohercegovačkog društva i države. U Srebrenici se zaokružuje i dovršava barbarski pohod ekspanzionističkog režima koji je ognjem i mačem pravio Veliku Srbiju. Srebrenica je čvorno mjesto mape i mreže zločina nad Bošnjacima. Da li smo nakon petnaest godina svjesni šta nam se desilo i šta nam se dešava? Da li pak imamo snage da mislimo u postgenocidnoj egzistenciji?

 

 Bosanski Srbi, u velikom broju, potaknuti velikosrpskom politikom iz Beograda, shvatili su da je jedini način da se stvori homogena, kompaktna i politički uvezana teritorija, da se sprovede genocid. Genocid u Srebrenici u julu 1995. godine predstavlja zaokruživanje procesa zločina nad Bosnom i Hercegovinom i njezinim graÄ‘anima – dovršenje projekta „čiste“ srpske teritorije u Bosni i Hercegovini.

 

Mi, Bošnjaci  još nismo promislili šta nam se dešava. Mi još nismo imenovali preciznim imenom stvari oko nas i čini se da smo bez jasne predstave o tome šta se dešava a tiče se direktno nas i naše egzistencije.

 

O Srebrenici tek trebamo početi misliti! To je tek osnov stvaranja koje će onemogućiti nove velikosrpske nasrtaje na Bosnu i Hercegovinu i Bošnjake. Genocid nad Bošnajcima Srebrenice ne tiče se više samo Bošnjaka – on je od kraja 20-og stoljeća sastavni dio evropske svijesti i savjesti.  Pitanje genocida, ustvari, pitanje cijelog čovječanstva. Cjelokupnu dramu oko genocida treba posmatrati na evropskom i svjetskom nivou, u okviru internacionalnog prava, Povelje UN, Evropske Unije.  Možemo spasiti Srebrenicu od nas samih, odnosno od profanizacije, nerazumijevanja i manipulacije?

 

Srebrenica nije „vanprostorni entitet“ – ona se nalazi u Bosni i Hercegovini u kojoj je napravljen genocid nad Bošnjacima. Neznanje, neodgovornost i nesposobnost pojedinaca i institucija predstavljaju osnovicu potkopavanja države Bosne i Hercegovine i ponižavanja žrtava stradanja. Time se pomaže da agresija na Republiku Bosnu i Hercegovinu retroaktivno postane „graÄ‘anski rat“ u kojem su „svi ubijali“ i u kojem su „svi jednako krivi“. Već odavno znamo ko je izvršio zločin genocida u Srebrenici, a znamo li odgovornost mnogobrojnih političkih predstavnika koji Presudu Internacionalnog suda pravde u Hagu o genocidu u Srebrenici pretvaraju u mrtvo slovo na papiru. Zar treba podsjećati političare i vlastodršce koji se neprestano zaklinju u Bosnu i Hercegovinu i Bošnjake da Presuda služi da se traži i ispoštuje pravo i da se ostvari pravda – na tome moraju raditi predstavnici probosanskih političkih partija. Rezultati bošnjačke etnopolitike u zadnjih dvadeset godina su katastrofalni i nju odreÄ‘uju neodgovornost i nedoraslost situaciji, što producira opću političku nemoć, defetizam i anomiju društvenog sistema.

 

Institucije entiteta RS, vojska i policija, prema presudi Internacionalnog suda pravde u Hagu počinile su genocid nad Bošnjacima. Bošnjaci, Srbi i Hrvati u institucijama dejtonske vlasti moraju ispoštovati ovu PRESUDU, jer je ona (Presuda Internacionalnog suda pravde u Hagu iz februara 2007.) nadreÄ‘ena svim pravno-političkim i paradržavnim formama djelovanja. Borba za Bosnu i Hercegovinu danas se vodi kroz poštivanje vladavine zakona i priznavanje važnosti internacionalnog prava kojim se članica UN mora zaštititi od barbarstva, agresije i velikosrpskog ekspanzionističkog projekta koji proizilazi iz ekspanzionističko-integralističkog nacionalizma. U entitetu RS očuvanje rezultata genocida postavljeno je kao glavni politički i kulturni cilj svih vlada poslije Dejtona. Od 1995. do 2010. godine Bosna je postala zatočenik entitetskog iredentističkog i protivdržavnog djelovanja. Oni koji ne shvataju da je genocidna tvorevina Republika srpska četnički antibosanski projekt trebaju odstupiti iz strukture vlasti koja se bori za državu Bosnu i Hercegovinu. Tu se ne radi o naivnosti i neznanju – riječ je o bezobraznoj nedoraslosti polupismenih prevaranata! Tako se entitet RS pokazuje kao čuvar ostvarenog genocidnog zlodjela kojim se priprema stvaranje „srpske države“ na tlu države Bosne i Hercegovine.

 

Dejtonski projekt direktno dovodi u pitanje državu Bosnu i Hercegovinu i podmeće nam antibosanski Ustav (Anex IV) kao da smo divljaci koji nemaju države (Republika Bosna i Hercegovina) i Ustava. Misleći o Srebrenici, dakle, mislimo o Bosni!

 

Svojim neznanjem, prije svega, ali i još mnogim drugim sredstvima, bošnjački političari su dopustili da se na tlu Republike Bosne i Hercegovine instalira djelo genocida. To povlači pitanje o odgovornosti koje više ne možemo skrivati pod tepih. Moramo, na kraju krajeva, početi odgovorno misliti politički, religijski i znanstveni ćorsokak bošnjačkog političkog predstavljanja u posljednjih dvadeset godina (1990-2010). Pored toga, pred nas dolazi i pitanje o tome zašto Bošnjaci ne poklanjaju neophodnu pažnju velikosrpskom programu etničkog čišÄ‡enja i genocida koji traje dva stoljeća i direktno se odnosi na Bošnjake kao svoj opsesivni objekt na prostorima današnje Srbije i Bosne? Entitet RS je rezultat tog programa! Nije valjda da se tek sa Srebrenicom shvatilo da je genocid sredstvo za stvaranje Velike Srbije – etnički i vjerski „očišÄ‡ene“ od nesrpskog stanovništva?

 

Pred nama je pitanje, da li je Presuda (da je u Srebrenici kao vrhunac zločina u BiH tokom agresije 1992-1995. godine izvršen genocid od strane vojske i policije entiteta RS) dovoljna da se ostvari pravo žrtava i dostigne pravda? Pravo pitanje je, takoÄ‘er, da li je moguće da djelo genocida ostane postojati na tlu države BiH?

 

Zaključenje mirovnog sporazuma u Dejtonu bilo apsolutno drugačije da je ranije ustanovljeno da je u Bosni i Hercegovini izvršen genocid od strane velikosrpskog agresora. Danas ponovo treba pokrenuti to pitanje u kontekstu priče o ustavnim promjenama, jer ne može se iz genocida izvlačiti pravo, beneficije,  ne može se na osnovu genocida ostvarivati pravo na bilo šta. Zločinom genocida stvorila se RS na tlu Bosne i Hercegovine i treba zahtijevati da se to djelo i njegovi izvršioci sankcioniraju pred institucijama prava. To, naravno, nije cjelokupan srpski narod.

Dakle, ne smijemo genocid nad Bošnjacima u Srebrenici pretvoriti u „manifestacije obilježavanja genocida“, a ništa ne poduzimati na strani prava i pravde.