MeÄ‘unarodni kriviÄni sud za bivšu Jugoslaviju osudio je ratnog zloÄinca MomÄila Krajišnika za uÄestvovanje u udruženom zloÄinaćkom poduhvatu u kojem je izvršen zloÄin širokih razmjera ubijanja i progona Bošnjaka, bosanskih Hrvata i drugih nesrba u 37 općina u BiH. ZloÄinac Krajišnik je bio na istaknutom položaju u rukovodstvu bosanskih Srba. Bio je Älan Savjeta za nacionalnu bezbjednost, proširenog Predsjedništva “Srpske Republike BiH”, Glavnog odbora Srpske demokratske stranke BiH i Skupstine bosanskih Srba, Äiji je takoÄ‘er bio predsjednik. ZloÄinac Krajišnik je proglašen krivim za progone, istrijebljenja, ubistva, deportacije i prisilno premještanje nesrpskog stanovnistva. ZloÄinac Krajišnik je prisiljavao srpski narod u Sarajevu da napusti glavni grad BiH. MeÄ‘unarodni kriviÄni sud za bivšu Jugoslaviju je presudio da je Krajišnik igrao kljuÄnu ulogu u udruženom zloÄinaćkom poduhvatu, Äiji je cilj bio nasilno smanjenje procenata bošnjaÄkog i hrvatskog stanovništva u BiH. Krajišnik je bio jedan od najviših rukovodilaca (sa Karadžićem iMladićem) separatistiÄkih, rasistiÄkih, smrtonosnih ljudi koji su poÄeli agresiju na RBiH i izvršili genocid.
Poseban doprinos osuÄ‘enog ratnog zloÄinca MomÄila Krajšnika udruženom zloÄinaÄkom poduhvatu ogledao se, po navodima prvostepene presude MKSJ, u „pomaganju uspostavljanja i održavanju stranaÄkih i državnih struktura Srpske demokratske stranke kao instrumenata poÄinjenja zloÄina“. Na osnovu dokaza predoÄenih tokom dvoipogodišnjeg trajanja procesa, sudije su zakljuÄile da je on imao namjeru da u djelo sprovede „masovno protjerivanje civila“, te da je „prihvatao da će mnogi Muslimani i Hrvati svih uzrasta platiti visoku cjenu“ za „ostvarenje srpske dominacije i održive državnosti“. Krajišnik je predsjedavao skupštinom srpskog naroda u BiH 12. maja, na kojoj je usvojeno šest strateških ciljeva: državno razgraniÄenje od druge dvije nacionalne zajednice, koridor izmeÄ‘u Semberije i Krajine, uspostavljanje koridora u dolini rijeke Drine, odnosno eliminisanje Drine kao granice izmeÄ‘u srpskih država, uspostavljanje granica na rijekama Uni i Neretvi, podjela grada Sarajeva na srpski i muslimanski dio i u svakom od dijelova uspostavljanje efektivne državne vlasti, izlaz Republike Srpske na more. S tim u vezi oÄigledno je postojanje dokaza o genocidnoj namjeri srpskog rukovodstva za formiranje jedinstvene srpske države koji su, pored ostalog, sadržani u iskazima najviših zvaniÄnika koji su neposredno radili na tom zajedniÄkom udruženom zloÄinaÄkom poduhvatu genocidnog karaktera, u kome je usuÄ‘eni ratni zloÄinac MomÄilo Krajšnik igrao jednu od liderskih uloga. David Harland je “u brojnim prilikama svjedoÄio da su Älanovi rukovodstava bosanskih Srba izražavali spremnost da ostvare deklarisani cilj, formiranje jedinstvene srpske države, po svaku cijenu”.Ovih šest ciljeva bili su vodilja za
agresiju i genocid na RBiH. ProvoÄ‘enje ovih taÄaka u djelo znaÄilo je genocid, ne samo u Srebrenici, već i genocid u Prijedoru, FoÄi, Goraždu, Višegradu, Zvorniku, Bijeljini, brojnim gradovima BiH, što je nauka o genocidu dokazala.
Sva raspoloživa relevantna dokumenta i nauÄne Äinjenice nesumnjivo dokazuju i potvrÄ‘uju da je paradržavna tvorevina Republika Srpska rezultat genocida države Savezne republike Jugoslavije, Srbije i Crne Gore, nastala na teškim kršenjima meÄ‘unarodnog humanitarnog prava, posebno na zloÄinu genocida, oznaÄena, omeÄ‘ena i prekrivena brojnim masovnim i pojedinaÄnim grobnicama. U tome je jednu od liderskih uloga imao ratni zloÄinac Momšilo Krašnik. Srbija, koja je Presudom MeÄ‘unarodnog suda pravde iz 2007. presuÄ‘ena da je jedina država u Evropi koja je nakon Drugog svjetskog rata prekršila Konvenciju o spreÄavanju i kažnjavanju zloÄina genocida mora biti svjesna te Äinjenice, i njen odnos bi morao biti usmjeren ka politici priznanja zloÄina genocida, a ne veliÄana zloÄinaÄke politike.
Pravedni mir zasnovan na institucionalizaciji kulture pamćenja i istini i pravdi i insistiranje na njemu nema alternative. Zalaganje za mir, istinu, pravdu, ljudska prava i slobode ostaju naše aktivnosti u kojima definitivno nećemo raÄunati na one koji ponižavaju državu BiH, koji ponižavaju istinu i pravdu. Mlade generacije ćemo uÄiti o vrijednostima mira, vrijednostima kulture sjećanja, vrijednostima istine i pravde, ali i o kontinuiranoj antibosanskoj kampanji koja se prije svega ogleda u negiranju sudskih, naušno istraživaÄkih i historijskih Äinjenica o agresiji i genocidu u BiH.
Institut za istraživanje genocida Kanada