Svim graÄ‘anima i graÄ‘ankama Bosne i Hercegovine ma gdje bili Äestitamo 22. maj 1992. godine, historijski datum kada je država Republika Bosna i Hercegovina postala Älanica Ujedinjenih nacija. Ovaj dogaÄ‘aj je izuzetno znaÄajan, jer je 175 zemalja uvrstilo u svoju porodicu i izvršilo internacionalno priznanje Republike Bosne i Hercegovine i to pod nazivom Republika Bosna i Hercegovina. To priznanje je bilo bez ikakvih entiteta. Bosna i Hercegovina je primljena u Ujedinjene nacije u granicama koje je imala, koje su AVNOJ-evske granice. Ovo je jedan od najznaÄajnih datuma u novoj povijesti Bosne i Hercegovine kome se ne pridaje adekvatna pažnja i znaÄaj. Jer tada je ona dobila grunt u meÄ‘unarodno-pravnim odnosima. To je dan kada su graÄ‘ani i graÄ‘anke dobili priliku da kroz meÄ‘unarodno priznatu državu afirmišu i oblikuju svoju državnu svijest. Zato 22. maj 1992. godine treba ugraditi u obrazovne ustanove i svijest naše djece s porukom da Bosna i Hercegovina nije država s kojom se može manipulisati, već je to vjeÄna državna, historijska i teritorijalna kategorija. Moramo nauÄiti da držimo i jaÄamo bosanskohercegovaÄkudržavnu tradiciju i državotvornu svijest u matici i dijaspori, jer nama drugi govore i kroje šta je Bosna i Hercegovina. Moramo razvijati svjesnost o državi Bosni i Hercegovini, jer veliko nacionalistiÄki antibosanski projekti sa istoka i zapada danas još više rade na rušenju bosanskohercegovaÄke države putem sistematske implementacije zaborava historijske tradicije države Bosne i Hercegovine.
ÄŒlanstvo u Ujedinjenim nacijama je podrazumijevalo cjelovitost, nepodijeljenost i suverenitet države Bosne i Hercegovine. Umjesto spomenutih vrijednosti države koje su garantovane Poveljom Ujedinjenih nacija dobili smo refašizaciju koja razognjištavanjem istinskih graÄ‘ana i graÄ‘anki od države Bosne i Hercegovine na najbolji naÄin pokazuje potpunu izgubljenost historijskih vrijednosti na kojima su zanovane Ujedinjene nacije i Evropska unija. Agresija na Republiku Bosnu i Hercegovinu rezultirala je genocidom nad graÄ‘anima Bosne i Hercegovine, prije svega Bošnjacima, dramatiÄnim uništavanjem jedne evropske države, raseljavanem i progonom stotina hiljada stanovnika, etniÄkim „ÄišÄ‡enjem“ i licemjernim sauÄesništvom internacionalne zajednice u instaliranju entiteta entiteta Republika srpska kao rezultata genocida i drugih zloÄina. Ali prijem Bosne i Hercegovine u Ujedinjene nacije je ipak važan historijski dogaÄ‘aj jer je ona tada primljena u svjetsku organizaciju bez dejtonskog genocidnog entiteta, bez vašingtonskog entiteta, bez dejtonskog ustava i sa zastavom s ljiljanima. Pravo na kontinuitet državnosti je imperativ meÄ‘unarodnog prava. U suprotnom bi države mogle nastajati i nestajati ilegalnim metodama to jest agresijama i genocidima. Po osnovu Presude MeÄ‘unarodnog suda pravde za genocid protiv Republike srpske opravdan je zahtjev da se ne smiju priznati rezultati genocida, da se traži savjetodavno mišljenje MeÄ‘unarodnog suda pravde. Mnogi graÄ‘ani i graÄ‘anke u i van Bosne i Hercegovine
znaju da sadašnja Bosna i Hercegovina nije ona za koju se borila Armija Republike Bosne i Hercegovine. Ali isto tako znaju da buduće mlade generacije moraju same sebe usrećiti rušenjem inicijalne kapsule na kojoj se zasniva kontinuirana refašizacija bosanskohercegovaÄke države i kontinuirano razognjištavanja bosanskohercegovaÄkog Äovjeka od bosanskohercegovaÄke zemlje i teritorije.