BITNI RAZLOZI ZA IZGRADNJU SPOMEN OBILJEŽJA ŽRTVAMA GENOCIDA U SREBRENICI U WINDSORU, ONTARIO, KANADA

BITNI RAZLOZI ZA IZGRADNJU SPOMEN OBILJEŽJA ŽRTVAMA GENOCIDA U SREBRENICI U WINDSORU, ONTARIO, KANADA

 

Oružane snage “Republike Srpske” su, u sadejstvu s jedinicama iz Srbije i “Republike srpska krajina”, te stranim plaćenicima, a u skladu s velikosrpskom ideologijom, politikom i praksom, deportirale “sve bošnjačke žene i djecu” jula 1995. iz Potočara i na hiljade muškaraca i dječaka, koji su, nakon zauzimanja Srebrenice, sigurne zone Ujedinjenih nacija, pokušali pobjeći, zarobile, zatočile i likvidirale, te zatrpale u masovne grobnice

na skrovitim mjestima.

 

U bezočnoj “operaciji ubijanja” , uglavnom za četiri dana, s namjerom i prema tačno utvrnenom obrascu, likvidirano je preko 8.000 zarobljenih Bošnjaka radi njihove etničke i vjerske pripadnosti i što su živjeli na teritoriji na koju je velikosrpski agresor, sa svojim kolaboracionistima, planirao da se proširi. Tri generacije muškaraca su istrijebljene. To je najveći pojedinačni i u kratkom vremenu izvršeni masakr i totalni progon ljudi u Evropi nakon Drugog svjetskog rata.

 

Zauzimanje Srebrenice, deportacija civila iz Potočara i operacija zarobljavanja, zatočenja i likvidacije Bošnjaka su genocidni akti unaprijed isplanirani, dobro osmišljeni, efikasno organizirani i širokog obima, nareÄ‘eni s nadležnih političkih i vojnih mjesta, te izvršeni planski, sistematski i organizirano.

 

Broj ubijenih i kratkoća vremena likvidacije govori da je u pripremi i izvršenju zločina učestvovalo veoma mnogo organiziranih i discipliniranih izvršilaca, zapravo cijeli politički, upravni, policijski i vojni potencijal velikosrpskih snaga. Ideološki i politički nosilac genocida bio je velikosrpski režim Slobodana Miloševića, a glavni izvršioci: Vojska (Savezne Republike) Jugoslavije, Ministarstvo unutrašnjih poslova Republike Srbije, Srpska demokratska stranka Bosne i Hercegovine, Vlada “Republike Srpske”, Vojska “Republike Srpske” i Ministarstvo unutrašnjih poslova “Republike Srpske”.

 

Izvršilac zločina preduzeo je sve mjere, uključujući sistematsko prekopavanje, premještanje i ponovno zatrpavanje tijela žrtava, kako bi prikrio genocid i onemogućio sprovoÄ‘enje pravde, čime je nad likvidiranim ponovo izvršen još jedan sistematski oblik zločina, do sada na takav način nepoznat historiji. To govori i o tome kako su njegovi počinioci bili svjesni zločinačkog karaktera svojih postupaka i otklanja svaku sumnju u njihovu subjektivnu krivicu, odnosno u postojanje čvrste namjere kod izvršenja ovog najtežeg oblika zločina.

 

U i oko Srebrenice jula 1995. počinjen je masovni zločin nad Bošnjacima. Taj zločin je djelo genocida nad Bošnjacima. Širina područja izvršenja zločina, brzina likvidacije više hiljada ljudi, veličina područja na kojem su zakopavani leševi i višestruko izmještanje posmrtnih ostataka ubijenih, te broj ljudi koji je nužno učestvovao u izvršenju i prikrivanju zločina, apsolutno pokazuje da su zločini bili poznati velikom broju ljudi i da su uporno sakrivani. Genocid nad Bošnjacima sigurne zone Ujedinjenih nacija Srebrenica počinjen pred očima svjetske javnosti i uz nesumnjivu asistenciju i zločinačku pasivnost snaga Ujedinjenih nacija, koje su bile dužne zaštititi stanovništvo te zone, dio je neposrednih priprema Dejtona u tradicionalnom maniru stavljanja pred svršen čin, radi osiguranja za Srbiju strateški važnog graničnog pojasa. Taj zločin samo je vrh ledenog brijega zločina izvršavanih u kontinuitetu četiri godine na gotovo tri četvrtine državne teritorije Republike Bosne i Hercegovine.

Internacionalna komisija za nestale osobe koristi DNK testiranje u svrhu identificiranja tih žrtava i do sada je pozitivno identificirala više od 6.500 osoba.

U jednoglasnoj presudi u slučaju Krstić, 2004. godine, Internacionalni krivični tribunal za područje bivše Jugoslavije presudio je da masakr nad Bošnjacima u enklavi Srebrenica predstavlja genocid. Theodor Meron, predsjednik Tribunala, tada je rekao: ¨Nastojeći nasilno eliminisati bošnjačku populaciju, vojno-policijske snage Srba su počinile genocid. Njihov cilj je bio da potpuno eliminišu vjersko nacionalnu grupu od 40.000 Bošnjaka koji su živjeli u Srebrenici i koja je bila simbol Bošnjaka u BiH. Oni su zarobili sve muškarce, vojnike i civile, stare i mlade, uništili njihove lične stvari i elemente njihove identifikacije, i namjerno i sustavno ubili samo na temelju njihovog nacionalno–vjerskog identiteta.¨

U februaru 2007. se Internacionalni sud pravde, organ Ujedinjenih nacija poznat i kao Svjetski sud, u svojoj presudi složio sa presudom MeÄ‘unarodnog krivičnog tribunal za područije bivše Jugoslavije i potvrdio genocid u Srebrenici, obrazlažući: “Internacionalni sud pravde zaključuje da zločinačka djela počinjena u Srebrenici spadaju pod članak II (a) i (b) Konvencije o sprječavanju i kažnjavanju zločina genocida. Zločini su uraÄ‘eni sa specifičnom namjerom da se potpuno uništi nacionalna grupa Bošnjaka u BiH kao takva, i u skladu s tim da su djela genocida počinjena od agresorskih, vojno–policijskih snaga Srba u Srebrenici oko jula 1995.”

Genocid u Srebrenici je priznat rezolucijama Američkog Kongresa i Senata, Kanadskog Parlamenta, Australijskog Parlamenta, Europskog Parlamenta i parlamenata više od 20 drugih zemalja. U kanadi je u parlamentarnoj procedure i zakon o obilježavanju Dana sjećanja na žrtve Genocida u Srebrenici. Tako će Kanada biti prva zemlja u svijetu koja pored rezolucijom i zakonom reguliše sjećanje na žrtve Genocida u Srebrenici. Posebna stalna postavka o Genocidu u Srebrenici će biti u Kanadskom muzeju za ljudska prava.

Spomen obilježje žrtvama Genocida u Srebrenici će biti prvo takvo obilježje u svijetu. Iz Windsora je putem gospodina Brian Masse, člana Kanadskog parlamenta I sponzora Rezolucije o Genocidu Srebrenici u Kanadskom parlamentu krenuo završni proces aktivnosti za usvajanje Rezolucije.

Usvajanjem Rezolucije o genocidu u Srebrenici, Kanada se svrstala u svijetske lidere promovisanja i zaštite ideje Never Again.

Spomen obilježje žrtvama Genocida u Srebrenici koje treba biti izgaÄ‘eno u Windsoru, pored odavanja dužne počasti žrtvama največeg zločina poslije Drugog svijetskog rata u Europi, Genocida u Srebrenici, predstavlja veliki korak u poboljšavanju odnosa izmeÄ‘u Kanade i Bosne i Hercegovine, što treba rezltirati bratimljenjem Windsora i Srebrenice.