17 godina od zločina: Sjećanje na Markale

17 godina od zločina: Sjećanje na Markale

 

28. avgusta prije 17 godina snage bosanskih Srba ispalile su granatu na sarajevsku tržnicu Markale od koje je ubijeno 43, a ranjeno 84 Sarajlija. Iako je Haški sud utvrdio ko je kriv za ovaj napad na civile, špekulacije o tome sa čijih je položaja došla granata nikad nisu prestale. Dijelom i stoga što je upravo granatiranje Markala bilo okidač za pokretanje vojne intervencije NATO-a.

Snage bosanskih Srba 28. avgusta 1995. godine sa položaja u pravcu Trebevića ispalile su pet granata u pravcu sarajevske tržnice Markale. Sat prije podneva ubijene su 43, a teško povrijeÄ‘ene 84 osobe.

Masakr, kasnije poznat i kao Markale 2, postao je okidač za pokretanje vojne intervencije NATO snaga po položajima VRS oko Sarajeva. Nakon intervencije srpske su snage pristale na pregovore o primirju, koje će kasnije rezultirati potpisivanjem Dejtonskog sporazuma. Njegov tvorac Ričard Holbruk kasnije je u serijalu „Smrt Jugoslavije“ potvrdio ovu tezu:

„Konačno, sve je bilo čisto za pravi vojni odgovor, a ne smeće.“

Upravo činjenica da je nakon drugog velikog masakra u Sarajevu, gradu nad kojim je vršena konstantna kampanja terora od strane srpskih snaga, došlo do vojne intervencije, poslužila je kao dobra podloga za zamjenu teza. Tako je na mnogim procesima u Hagu, uključujući i onaj protiv Radovana Karadžića, optuženika kojem se, uz genocid, na teret stavlja i ovaj zločin, pokrenuto pitanje ko je ispalio granatu - Armija BiH ili Vojska Republike Srpske.

 

 

U mnoštvu dokaza neki od najsvježijih stižu upravo sa suÄ‘enja glavnom komandantu VRS Ratku Mladiću, optuženom za najteže zločine u BiH, i Radovanu Karadžiću. I balistički ekspert optužbe Ričard Higs u Hagu je potvrdio nalaze istraga o eksplozijama u Sarajevu, uključujući i Markale, po kojima su granate bile ispaljene sa položaja Vojske Republike Srpske. Mjesta sumnji, koja već 17 godina nagriza i žrtve i istinu, više nema.

 

 

Ispred ulaza u Gradsku tržnicu, 28. augusta 1995. godine, ubijeni su: Omer Ajanović, Hidajet Alić, Salko Alić, Zeno Bašević, Husein Baktašević, Sevda Brkan-KrušÄica, Vera Brutus-Đukić, Halida Cepić, Paša Crnčalo, Mejra Cocalić, Razija ÄŒolić, Esad ÄŒoranbegić, Dario Dlouhi, Salko Duraković, Alija Dževlan, Najla Fazlić, Rijad Garbo, Ibrahim Hajvaz, Meho Herceglić, Jasmina Hodžić, Hajrudin Hozo, Jusuf Hašimbegović, Adnan Ibrahimagić, Ilija Karanović, Mesudija Kerović, Vehid Komar, Muhamed Kukić, Mirsad Kovačević, Hašim Kurtović, Ismet Klarić, Masija Lončar, Osman Mahmutović, Senad Muratović, Goran Poturković, Blaženka Smoljan, Hamid Smajlhodžić, Hajro Šatrović, Samir Topuzović, Hamza Tunović, Ajdin Vukotić, Sabaheta Vukotić, Meho Zećo i Narima Žiga.