Intervju

Intervju za BNN

Sloboda govora podrazumijeva pravo da se izrazi vlastito mišljenje bez straha da će nas neko u tome spriječiti ili kazniti. Ona je jedan od temeljnih stubova za postojanje demokratske vlasti. Svako ima pravo na slobodu mišljenja i izražavanja, što obuhvata i pravo da ne bude uznemiravan zbog svoga mišljenja. Sloboda govora nije važna samo zato što svako ima pravo na slobodu izražavanja, nego i zato što zajednica u kojoj živimo ima pravo čuti naša razmišljanja. Ljudi se boje slobodno govoriti, ne zbog straha od kazni, već zbog pritiska članova zajednice. Kad pojedinac iznosi nepopularne ideje, može se suočiti s prezirom članova svoje zajednice ili čak postati žrtvom zlostavljanja. Imajući u obziru navedeno smatram odluku Centralne izborne komisije BiH {CIK } o novčanoj kazni od 5.000 KM Bosanskohercegovačkoj patriotskoj stranci, jer je predsjednik stranke, Sefer Halilović, tokom kampanje za opštinske izbore, u jednom govoru nazvao Republiku Srpsku "genocidnom tvorevinom.". nekorektnom, suprotnom mnogim konvnecijama o zaštiti ljudskih prava i sloboda.  Odluka CIK ugrožava slobodu govora.


Kada je u pitanju dio izjave koji se odnosi na Republiku Srpsku kao genocidnu tvorevinui kao istraživač koji se bavi naukom o genocudu želim istaći sljedeče:

Rezultati naučnog istraživanja argumentovano potvrÄ‘uju da je Republika Srpska genocidna tvorevina zasnovana na srpskim teritorijalnim osvajanjima i zločinu genocida. Entitet Republika Srpska je nastao na okupiranoj teritoriji Republike Bosne i Hercegovine, gdje su izvršeni brojni oblici zločina protiv čovječnosti i meÄ‘unarodnog prava, uključujući i zločin genocida. Riječ je o genocidnoj tvorevini koja je utemeljena na sili i teškim kršenjima meÄ‘unarodnog humanitarnog prava. Republici Bosni i Hercegovini, kao meÄ‘unarodno priznatoj državi, suverenoj, nezavisnoj i teritorijalno cjelovitoj, kao takvoj u Dejtonu oduzet je naziv Republika i dodijeljen srpskoj paradržavnoj tvorevini. Izvršena je legalizacija zločina srpskih teritorijalnih osvajanja – srpske paradržavne tvorevine i legalizacija zločina genocida. U entitetu Republika Srpska zadržan je i održan kontinuitet političke, policijske i vojne vlasti paradržavne tvorevine Republike Srpske, od lokalne zajednice, entiteta i nivoa Države. Genocidna tvorevina je nametnuta žrtvi zločina genocida i kao takva ona predstavlja kaznu za žrtve zločina genocida, a istovremeno je legalizovala srpska teritorijalna osvajanja i zločin genocida i time nagradila nosioce i izvršioce zločina genocida imenom entiteta Republika Srpska.
Srpska politička, akademska, duhovna i vojno policijska elita u Bosni i Hercegovini je vodila rat sa ciljem stvaranja Republike Srpske i potpunog istrebljenja nesrpskog stanovništva iz nje. Nauka o genocidu je došla do dokaza koji argumentuju da je istrebljenje i genocid bio cilj a ne posljedica rata i da je kao takav organizovan i proveden u cilju nacionalne homogenizacije Srba i stvaranja etnički čistog teritorija u Bosni i Hercegovini, na kojem bi živjeli i vlast obnašali samo i isključivo elita i graÄ‘ani koji sebe percipiraju kao Srbe. Bošnjaci i Hrvati su stoga dehumanizirani kao neprijatelji. Kampanja terora, progona i istrebljenja su sistematski podstrekivane, propagirane, planirane, organizovane i provedene od strane političkog, obavještajnog i vojnog establišmenta bosanskih Srba i Beograda. Istih onih političara koji su i onda i danas bili dio establišmenta i koji još podržavaju postojanje Republike Srpske i druge posljedice genocida. Dejton je zaustavio ali i relativizirao genocid u ime stvaranja Republike Srpske i nije kaznio ideologiju i politiku srpskih nacionalista, već ju je nagradio. U godinama poslije rata Dejton je osigurao postojanje genocidne tvorevine, a srpskim nacionalistima je omogućio da provedu dvije krajnje faze genocida. Te dvije završne faze genocida jesu kulturocid i poricanje da su se genocid i kulturocid uopšte desili.
MeÄ‘unarodni krivični tribunal za bivšu Jugoslaviju presudom u „slučaju Krstić” i MeÄ‘unarodni sud pravde presudom u predmetu „Bosna i Hercegovina protiv Srbije” od 26. februara 2007. utvrdili da je na području Bosne i Hercegovine počinjen zločin genocida, te da su zločin genocida počinile institucije Republike Srpske. Presudom MeÄ‘unarodnog suda pravde u Hagu iz feburara 2007. godine je sudski potvrÄ‘eno da su vojne i policijske institucije entiteta Republika Srpska počinile genocid. Tom presudom delegitimiran je entitet Republika Srpska što je genocidna tvorevina, a legitimirano pravo žrtava i svijedoka agresije i genocida na istinu i pravdu. Sustinski dio te istine i pravde je govoriti o genocidu, genocidnoj tvorevini, boriti se za ukidanje genocidne tvorevine.
Dok god Republika Srpska  postoji biće primjer uspješnog genocida. Dok postoji Republika Srpska biće negacija pobjede nad fašizmom, jer kako je moguće da su pobjeÄ‘eni jedan nacistički rajh ili kvislinška NDH, a da se njihova postmoderna reinkarnacija u Bosni i Hercegovni  ne može pobjediti. Dok god Republika Srpska postoji, Bosna i Hercegovina će biti njen talac i neće stati na svoje noge kao graÄ‘anska država i normalno društvo. 
 
Imajući u vidu naučno istraživačke i sudske činjenice o Republici Srpskoj kao genocidnoj tvorevini odluku Centralne izborne komisije smatram političkom odlukom, suprotnom internacionalnim konvencijama i suprotnom naučno istraživačkim i sudskim činjenicama o Republici Srpskoj kao genocidnoj tvorevini.

Profesor Emir Ramić
Direktor Instituta za istraivanje genocida, Kanada
smrtovnice osmrtnicama ba

Vijesti: