Nauka o genocidu

Nauka o genocidu

Predmet razmatranja akademika ÄŒekića su bitni činioci konstituisanja nauke o genocidu, predmet i metod nauke. Bitnu komponentu svake nauke čini i njen naučni jezik koji se sastoji od pojmova i termina, čije je značenje u sistemu nauke strogo odreÄ‘eno. Posebnu pažnju ÄŒekić je posvetio društvenoj pojavi – genocidu, kao empirijskoj pojavi društvene stvarnosti, koja se može naučno istraživati i naučno proučavati sa stanovišta raznih nauka i naučnih disciplina. Nesumnjivo je u pitanju jedna veoma složena, disperzivna i razvojna pojava. S obzirom na to da se radi o društvenoj pojavi, pošto su njeni subjekti – nosioci ljudi, a i žrtve genocida su ljudi, i koja kao pojava ima svoju strukturu i koja se shvata i definiše kao proces, to je ona kao društvena pojava i proces po svim bitnim činiocima i odredbama prvenstveno i pretežno predmet društvenih nauka, odnosno posebne društvene nauke – nauke o genocidu. U brojnim naučnim i drugim tekstovima, uz pojavu genocida se pominje i pojava i pojam holokaust, što je zahtijevalo da ÄŒekić ukaže, prije svega, na terminološku razliku imenovanih pojmova, a ne na pojmovno – sadržajnu razliku.

Najproduktivniji i jedino valjan način sticanja naučnog saznanja je naučno istraživanje, te je u radu ukazano i na njegov značaj kao opšteg i osnovnog sintetičkog metoda nauke, u okviru koga se, uglavnom, primjenjuju gotovo svi metodi istraživanja determinirani svojstvima pojave – predmeta istraživanja, tipa naučnog istraživanja i pripadnosti nauci – naučnoj disciplini.

Genocid kao empirijska pojava društvene stvarnosti zahtijeva pretežno empirijska naučna istraživanja, na osnovu čijih rezultata se vrši generalizacija i začinje proces izgradnje i formiranja u početku teorija srednjeg dometa, koje će u docnijem razvoju biti objedinjene i činiti osnovu konstituisanja i formiranja naučne teorije o predmetu nauke. Naučno-teorijsko i metodološko zasnivanje projekta naučnog istraživanja nauke o genocidu se oslanja na naučno verifikovana naučna saznanja drugih, ranije konstituisanih nauka, počev, prije svega, od historije, te sociologije, političkih i pravnih nauka, nauke o sigurnosti i društvene bezbjednosti, itd., i u metodološkom smislu na bitne odredbe, postulate i polazišta pristupa metodologije društvenih nauka. To je, kao što je poznato, u nauci uobičajen proces nastanka, izgradnje i konstituisanja jedne nove naučne discipline u sistematici društvenih i humanističkih nauka.