Ključni dokument genocidne namjere je Memorandum Srpske akademije nauka i umetnosti

Ključni dokument genocidne namjere  je Memorandum Srpske akademije nauka i umetnosti. Taj dokument potvrÄ‘uje da udruženi zločinački poduhvat nije lokalnog bosanskohercegovačkog nivoa, nego da je imao svoje aktere koji su bili smješteni u političkim, akademskim, vjerskim, kulturnim, vojnim, policijskim, obavještajnim, medijiskim institucijama Srbije i Crne Gore.

Analiza sadržaja  djela “Bosanski rat” autora Dobrice Ćosića, jednog od idejnih tvoraca agresivno genocidnog projekta “Velika Srbija” upućuje na više značajnih saznanja, od kojih ovom prilikom ukazujemo samo na tri bitna:

1.                  Ćosić otvoreno iznosi, objašnjava i potvrÄ‘uje srpske agresivno genocidne ratne ciljeve, čime opravdava teritorijalnu ekspanziju – agresiju i genocid nad BiH i njenim graÄ‘anima, posebno Bošnjacima.

2.                  Ćosić potvrÄ‘uje da je glavni politički subjekt - država Savezna republika Jugoslavija (Srbija i Crna Gora) najneposrednije učestvovala u agresiji na RBiH i genocidu nad njenim graÄ‘anima, prije svega Bošnjacima, pri čemu je njena politička, intelektualna, vjerska i naučna  elita podržavala, planirala, organizovala i usmjeravala genocid i druge oblike zločina protiv čovječnosti i meÄ‘unarodnog prava.

3.                  Ćosić potvrÄ‘uje da je (entitet) Republika Srpska tvorevina genocida nastala na teškim kršenjima meÄ‘unarodnog humanitarnog prava, posebno na zločinu genocida nad Bošnjacima, omeÄ‘ena i prekrivena brojnim masovnim grobnicama, masovnim ubistvima, masovnim silovanjima, masovnim protjetivanjima.

Ćosić u svojstvu svjedoka i političkog učesnika  prvi put govori o Savjetu za usaglašavanje stavova o državnoj politici Savezne republike Jugoslavije, čiji je on bio predsjednik, na čijim je sjednicama, pored najvišeg državnog, političkog i vojnog rukovodstva Savezne republike Jugoslavije (Srbije i Crne Gore), povremeno učestvovalo i rukovodstvo njihovih kolaboracionista i petokolonaša iz njihove tj. Savezne republike Jugoslavije paradržavne tvorevine Srpske republike Bosne i Hercegovine/Republike Srpske, aktivno učestvujući u raspravama, kao što je to, primjera radi, bilo 21. januara i 19. aprila 1993.

Na osnovu tih rasprava pouzdano se, pored ostalog, može utvrditi da Savezna republika Jugoslavija (Srbija i Crna Gora) učestvuje u osvajačkom agresorskom ratu protiv RBiH i genocidu nad Bošnjacima, da Beograd drži “sve konce u rukama”, osmišljava, planira, usmjerava, koordinira i vodi strategiju I taktiku oko mirovnih pregovora i dogovora, usmjeravajući i dajući savjete Radovanu Karadžiću i njegovim saradnicima - članovima zajedničkog zločinačkog poduhvata. To, pored ostalog, potvrÄ‘uje tezu da političko i vojno rukovodstvo paradržavne tvorevine Republike Srpske nije predstavljalo nikakav samostalni ni politički ni vojni subjekt, već je riječ o državi Saveznoj republici Jugoslaviji.

Emir Ramic