IGK povodom 25. godišnjice potpisivanja Dejtonskog mirovnog sporazuma u Parizu

IGK povodom  25. godišnjice potpisivanja Dejtonskog mirovnog sporazuma u Parizu
Prije 20 godina, 14.12.1995. godine u Parizu potpisan je Dejtonski mirovni sporazum - jedini mirovni sporazum u povijesti internacionalnog prava koji pokazuje da se genocid isplati.
Još 1991. godine četnički ideolog Milorad Ekmečić je najavio potrebu osnivanja “Srpska Republika BiH”. Ubrzo poslije toga uslijedila je agresija na RBiH i genocid nad Bošnjacima. Legalizacijom rezultata agresije i genocida u Dejtonu, poništenjem Ustava RBiH, san Milorada Ekmečića i njegovih ideologa je ostvaren. Subjekti internacionalnog prava, odnosno žrtve genocida kroz Dejtonski ustav vide da se genocid isplati jer je u Dejtonu jedinstveno bosanskohercegovačko državno i društveno tkivo, etnički podijeljeno, izbacivanjim iz njega najvažnijeg povijesnog iskutva BiH - Ideje Bosne i Bosanskog duha. Umjesto očuvanja i jačanja Ideje Bosne i Bosanskog, duha na etnički poharanoj bosanskohercegovačkoj zemlji, funkcionira Velika Srbije i Velika Hrvatska. Dejtonski “ustav” je diskriminatoran jer isključuje Ideju Bosne i Bosanski duh, odnosno isključuje prihvatanje, priznavanje, poštovanje i tolerisanje drugog i drugačijeg. Umjesto slobode pojedinca, odnosno graÄ‘anina, na čitavoj, jedinstvenoj teritoriji BiH imamo dominaciju i od graÄ‘anina i od naroda otuÄ‘enih etničkih, političkih subjekata. Dejtonskim “ustavom” BiH je izgublila svoj suverenitet, svoje jedinstveno državno i društveno funkcionisanje, a njeni graÄ‘ani i narodi su izgubili slobodu posjedovanja jedinstvene državne i društvene zajednice. Bez jedinstvene bosanskohercegovačke državne i društvene zajednice njeni graÄ‘ani i narodi ne mogu očuvati i jačati bosanskohercegovačku tradiciju, historiju, kulturu. I na kraju Dejtonskim « ustavom » su najviše na gubitku Bošnjaci, koji nemaju rezervnu domovinu i koji svoju duhovnu, tradicijsku, narodnu, historijsku, jezičku i kulturnu bitnost i bitisanost jedino mogu ostvariti u jedinstvenoj bosanskohercegovačkoj državnoj i društvenoj zajednici bez legalizovanih rezultata agresije i genocida.
Dejtonski mirovni sporazum je legalizirao tri stvari.
1. Srpska teritorijalna osvajanja što je protivno prvom principu Londonske konferencije, gdje su praktično predstavnici svih učesnika potpisali da nikakva teritorijalna osvajanja ostvarena silom neće imati nikakve posljedice.
2. Legitimizirana je paradržavna tvorevina, zločinačka Republika Srpska. Ona je odradila strašne zločine koji su presuÄ‘eni na oba meÄ‘unarodna suda u Hagu. Gotovo kompletan vojno-politički vrh entiteta Republika Srpska je presuÄ‘en, sa preko 1300 godina.
3. Legaliyovan je genocid, odnosno rezultati genocida. U Srebrenici je izvršen genocid, a samo je sudski verificiran 2007. godine. Nije se smjelo dozvoliti da se takva genocidna politika nagradi.
Dejtonski mirovni sporazum ima i pozitivnih elemenata.
1. Zaistavio je rat.
2. Bošnjaci su vratili svoje historijsko ime, koje je već i ranije stotinama godina postojalo, ali je u Dejtonu to meÄ‘unarodno pravno verificirano.
3. Bosanski jezik, koji se kontinuirano pokušava negirati je verificiran Dejtonskim mirovnim sporazumom. 4. Ustanovljena je pozicija Visokog predstavnika koji ima intervencionističku mogućnost da integriše državu Bosnu i Hercegovinu i sa dodatnim nadležnostima, on može da bosanskohercegovačkoj državi da još mnoge druge, bitne državne nadležnosti.
Institut za istraživanje genocida Kanada