Vijesti
IGK povodom 34 godine od osnivanja Skupštine srpskog naroda u RBiH.
IGK povodom 34 godine od osnivanja Skupštine srpskog naroda u RBiH.
IGK još jednom iznosi sudske ?injenice, odnosno zaklju?ke vije?a MKSJ:
Savjet SDS-a raspravljao je 15. oktobra 1991. o strategiji uspostave srpske vlade, što je obuhvatalo formiranje paralelnih organa vlasti, regionalizaciju BiH i vojnu organizaciju.
Na prvoj sjednici Skupštine srpskog naroda u BiH, održanoj 24. oktobra 1991. Radovan Karadži? je jasno dao do znanja da su bosanski Srbi spremni svoje ciljeve posti?i pomo?u sile i straha ako im to ne uspije na drugi na?in.
Rasprave koje su se odvijale u Skupštini Srpske Republike BiH tokom nekoliko idu?ih mjeseci pokazuju da je rukovodstvo bosanskih Srba i dalje bilo odlu?no da stvori državu u kojoj ne?e biti mjesta za nesrbe. U ostvarivanju tog cilja bilo je predvi?eno trajno uklanjanje nesrba s teritorije proglašene Srpske Republike BiH putem sile i straha.
Na 16. sjednici Skupštine Srpske Republike BiH, održanoj 12. maja 1992. kada je oružani sukob ve? zapo?eo, Radovan Karadži? je iznio šest strateških ciljeva srpskog naroda u Bosni i Hercegovini. Prvi i najsudbonosniji cilj bilo je razdvajanje od druge dvije nacionalne zajednice – državno razdvajanje. Drugi ciljevi bili su uspostava koridora izme?u Semberije i Krajine, uspostavljanje koridora u dolini rijeke Drine, formiranje granice na rijekama Uni i Neretvi, podjela grada Sarajeva na srpski i muslimanski dio i kona?no – pristup moru za Srpsku Republiku BiH.
U suštini, ovi strateški ciljevi predstavljali su plan zauzimanja i kontrole teritorije, uspostavljanja države bosanskih Srba, odbrane definisanih granica i odvajanja od drugih etni?kih zajednica u BiH
16. sjednica Skupštine Srpske Republike BiH predstavlja kulminaciju jednog politi?kog procesa. Na tom zasjedanju nisu samo artikulisani strateški ciljevi srpskog naroda u Bosni i Hercegovini, nego je Skupština Srpske Republike BiH u?inila i klju?ni korak prema ostvarenju tih ciljeva: osnovana je Vojska Srpske Republike Bosne i Hercegovine, koja je stavljena pod vrhovnu komandu Predsjedništva Srpske Republike BiH.
General-potpukovnik Ratko Mladi? prihvatio je položaj komandanta Glavnog štaba VRS-a, o?igledno znaju?i da politi?ki kurs formulisan na 16. sjednici Skupštine Srpske Republike BiH nužno vodi u masovno, nasilno i stalno uklanjanje nesrpskog stanovništva s teritorije proglašene Srpske Republike BiH i prihvataju?i da VRS odigra klju?nu ulogu u provo?enju te politike. On je, zapravo, potvrdio da dijeli stanovišta politi?kog rukovodstva bosanskih Srba. General-potpukovnik Ratko Mladi? i njegovi neposredno podre?eni te su politi?ke strateške ciljeve pretvorili u operativne imperative VRS-a.
Pretresno vije?e je uvjereno da šest strateških ciljeva srpskog naroda u Bosni i Hercegovini, formulisanih na 16. sjednici Skupštine Srpske Republike BiH, nije bilo politi?ka retorika. Bio je to politi?ki manifest rukovodstva bosanskih Srba, za koji se pokazalo da je bio pokreta?ka snaga operacija oružanih snaga bosanskih Srba s odlu?uju?im uticajem na doga?aje u BiH od maja 1992. nadalje.
Vije?e se uvjerilo da je od 1. aprila do 19. maja 1992. godine, kada se JNA zvani?no povukla iz BiH, JNA neposredno intervenisala u oružanom sukobu koji se odvijao na teritoriji BiH i da je, stoga, tokom tog perioda oružani sukob bio me?unarodni. Poslije 19. maja 1992. godine SRJ je pružala VRS-u tri osnovne vrste operativne podrške: logisti?ku podršku, podršku u ljudstvu i obuku.
Glavni cilj SDS-a i vlasti u Beogradu od 1991. godine pa nadalje, bio je da se SFRJ o?uva kao država i da se osigura da svi Srbi žive u jednoj državi. Važnost koja je pridavana Posavskom koridoru kao vezi izme?u bosanskih Srba iz Bosanske Krajine i SRJ ukazuje na zna?aj njihove povezanosti. Mjesecima je SFRJ vršila pripreme da prikrije sveukupnu kontrolu koju je planirala vršiti nad vojskom bosanskih Srba kad Bosna i Hercegovina ostvari nezavisnost, a taj plan je trebalo sprovesti u djelo u uslovima u kojima je rastao pritisak me?unarodne zajednice na Beograd. Pretresno vije?e je uvjereno da su mjere preduzete da se osnuje VRS nezavisan od JNA bile samo trik da bi se izbjegle potencijalne optužbe da SRJ interveniše u oružanom sukobu koji se odvija na teritoriji BiH i da bi se utišali zahtjevi me?unarodne zajednice za obustavu svakog u?eš?a u tom sukobu.
Pretresno vije?e je uvjereno da zaklju?enje Dejtonskog sporazuma predstavlja potvrdu ex post facto da je od samog po?etka i cijelim tokom oružanog sukoba SRJ vršila sveukupnu kontrolu nad Srpskom Republikom BiH i bosanskim Srbima. Žalbeno vije?e u presudi Br?aninu potvrdilo je zaklju?ke Pretresnog vije?a.
Svi ratni zlo?ini, zlo?ini protiv ?ovje?nosti i genocid po?injeni su kao dio tog "strateškog plana”.
Haško naslije?e, odnosno rad i rezultati Haškog tribunala su historijske ?injenice koje ne može pobiti niti jedan revizionizam.
Pravosnažne presude, odnosno, zaklju?ci i naslije?e ICTY-a/MI- CT-a, nakon posljednje presude iz 2023. Staniši?-Simatovi?, kona?no otvaraju novu dimenziju. BiH je od 1991. do Dejtonskog mirovnog sporazuma bila izložena udruženim zlo?ina?kim poduhvatima: prvim iz Srbije, koji je zapo?eo najkasnije u augustu 1991, i drugim iz Hrvatske, tako?er, od decembra 1991. Na ?elu srbijanskog bio je Slobodan Miloševi? i njegovi proksiji u BiH, a drugi je predvodio Franjo Tu?man s proksijima iz tzv. HZHB. ICTY je precizno utvrdio historijski kontekst raspada Jugoslavije i uloge Srbije i Hrvatske u ratu protiv BiH. Objasnio je zna?aj i sadržaj svih mirovnih sporazuma za BiH, a zatim utvrdio me?unarodni sukob – napad na suverenost i teritorijalni integritet Republike Bosne i Hercegovine i postojanje navedena dva UZP-a.
U vremenu u kojem negatori sve relativizuju moramo se držati jedne istine utvr?ene u Hagu. I zato pozivamo sve da koriste pravosnažne presude kao alat zvani naslije?e ICTY-a/IRMCT-a u zaštiti države: dva UZP-a iz Beograda i Zagreba i dva me?unarodna sukoba protiv BiH – to je sudska istina koju ne smijemo prepustiti zaboravu. Sudska istina je važna i šansa, ako je ne budemo štitili – neko drugi ?e pisati našu historiju. A ako je budemo branili, jednog dana ?e i ovdje svi razumjeti: Miloševi? i Tu?man nisu bili vizionari, ve? ?elnici zlo?ina?kih poduhvata.
IGK
Vijesti: